vrijdag 1 april 2011

Over mijn jaren op Comenius Leeuwarden. De laatste jaren waren moeilijke jaren bij Comenius. Er gebeurden dingen waar ik het heel moeilijk mee had. Mensen werden beschadigt en hebben onze organisatie verlaten. Bijzondere mensen met heel veel capaciteiten. Soms denk je dan dat je zelf de wijsheid in pacht hebt, maar dat is niet zo. In 1999 kwam ik bij Comenius. Eerst 1 dag, maar het beviel zo goed dat we vonden dat we verder met elkaar moesten. Op de Brandemeer heb ik een prachtige tijd gehad. Geweldige collega’s die oog voor elkaar hadden en elkaar hielpen. Mijn werkweek was een feest. Het voelde niet eens aan als werk. Het was een fantastische tijd, met bijzondere collega’s. Voor allen waarmee ik daar heb mogen werken, heel erg bedankt. In 1999 kwamen een paar Amerikanen op bezoek bij mij in de godsdienstles. Zij vertelden over bijzondere dingen die God deed in hun leven. Tijdens die lessen werden leerlingen geroerd. Ik denk door God. Na deze lessen wilden leerlingen vaker praten over het geloof en in het bijzonder over Jezus. JESUSTALK ontstond. Op vrijdagmiddag, na schooltijd kwamen leerlingen bij elkaar, samen met mij, om te zingen, te bidden en te praten over ons geloof in Jezus. Ook niet gelovige kinderen kwamen en ook leerlingen die moslim waren. Soms waren het wel 30, soms waren het maar twee leerlingen. Dit heette JesusTalk. Ik heb dit 9 jaar mogen doen. Helaas maakte de komst van Zamenhof en een nieuwe directeur JesusTalk onmogelijk. Ik ben niet perfect en daardoor heb ik natuurlijk ook mensen tekort gedaan. Mijn enige excuus is dat ik ook maar een mens ben. Maar ik ben ook een volgeling van Jezus en daarom vind ik dat ik eerder moet kijken of ik goed kan doen voor anderen, dan dat ik goed kan doen aan mezelf. Daarin heb ik wel eens gefaald. Ik heb tijdens mijn werk in Leeuwarden bijzondere mensen mogen ontmoeten. Ik heb bijzondere dingen meegemaakt. Dat had ik niet graag willen missen. God heeft bijzondere mensen op mijn weg gebracht. Sommige daarvan heb ik nog steeds contact mee. Zelfs leerlingen. Nu is het tijd om vooruit te kijken. Naar de nieuwe scholen waar ik werk. In Heerenveen en Grijpskerk. Ik voel weer opnieuw de drive om er vol tegenaan te gaan en te genieten van mijn werk en het contact met leerlingen. Vol passie voor hen en voor de vakken die ik geef. Maar vooral passie voor leerlingen. Je moet tenslotte wel van hen houden on hen les te kunnen geven.

0 reacties:

Een reactie posten

Aanmelden bij Reacties posten [Atom]

<< Homepage